Angst zit in ons, van kleins af aan. We weten dat angst een slechte raadgever is maar toch maken we ons helemaal onnodig gek. Om maar wat op te sommen: inenten, fijnstof, round-up, islamisering, CO2, gluten, asbest, open haarden, klimaat, wifi-straling en ga zo maar even verder.
Over die onderwerpen nadenken is heel goed maar de politiek en media wrijven het zo lang in dat er een ware cultuurverschuiving ontstaat, een angstcultuur. Het resultaat? Een generatie bange watjes die gaan denken dat die punten top-prioriteit behoeven, zonder het verstand te gebruiken, zonder te relativeren.
Dus is het tijd om wakker te worden. Kijk voor de zekerheid eens onder je bed. Geen krokodil? Mooi! Dan kan je verder met je leven, productief zijn, memento mori, carpe diem! Want iemand die druk is heeft helemaal geen tijd voor flauwekul, kinderen naar school, werken, afgepeigerd op de bank, snakkend naar een biertje om de illusie van geluk te proeven, dag in dag uit en weten dat je er op dag niet meer bent. Wat er wel toe doet is je verstand gebruiken, logica, twee benen op de grond en als ultieme doel: Gelukkig zijn! Daar hoort angst niet bij.
Angst is een storende factor. Angst leidt immers af van de werkelijke problemen. Angst kost ook geld. Angst kost bergen met geld want al die angst resulteert in hysterie die uiteindelijk zelfs in wetboeken terechtkomt. Dus moet je nog harder werken, zonder een steek verder te komen.
Neem als voorbeeld round-up, een herbicide op basis van glyphosaat. Producent Monsanto heeft zijn best gedaan om tal van onderzoeken te manipuleren, media voor de gek te houden en uiteindelijk ook overheden. De maatschappelijke woede is terecht. Echter, tot op de dag van vandaag is er geen enkele wetenschappelijke indicatie dat normaal gebruik van glyphosaat serieuze risico’s met zich meebrengt. En toch zijn er volksstammen die een ban op het middel willen. Dus moet onkruid maar verbrand worden – een extra belasting van grondstoffen en milieu. Als alternatief wordt zelfs azijn ingezet. Het is redelijk hard te maken dat deze middelen erger zijn dan de “kwaal”. Azijn kan bijvoorbeeld makkelijk schade aan de luchtwegen en huid teweeg brengen – wel serieuze risico’s. Azijn is niet geregistreerd als herbicide en is dus zelfs verboden.
De koude waarheid is een objectief iets, de feiten kunnen nogal saai zijn. Echter media willen kijk- en leescijfers. Dus is subjectiviteit en speculatie op basis van die feiten voor de hand liggend. En met de politiek als weerspiegeling van de maatschappij worden we bang gemaakt. Vliegen of met de auto? Iedere sensationele vliegtuigcrash wrijft de angst erin: Vliegen is levensgevaarlijk. Echter, met het aantal verkeersdoden in Nederland kan je ieder half jaar een vliegtuig helemaal afvullen. Dat haalt het nieuws nauwelijks. En zo stappen we zonder angst op de fiets of in de auto.
Als je een een groentetuintje op een vulkaan hebt, dan is het niet belangrijk om zout op slakken te leggen.
We leven niet in een ideale wereld. We nemen iedere dag kleine risico’s, of je nu het vliegtuig neemt of in de auto stapt. Je neemt zelfs risico als je een boterham met pindakaas eet of hete koffie drinkt – beiden zijn enigszins kankerverwekkend. We moeten eerlijk tegenover onszelf zijn en goed leren belangrijke zaken van minder belangrijke zaken te scheiden. Moet de politiek en maatschappelijke discussie gaan over hoe we de volgende pandemie voorkomen? Of gaan we het hebben over hoe erg het is dat de kartonnen koffiebekertjes van de overheid gewoon verbrand worden? Het is goed dat we ons zorgen maken om tot een betere samenleving te komen. Echter, voor een goede mening focus je vooral op de belangrijke dingen, beperk je je tot de feiten, ga je niet op voorhand mee met de stroom en trek je eigen conclusies.