17 maart 2021 zijn er verkiezingen. Ik vraag je voor één keer niet te stemmen op een partijprogramma maar op een partij die zich hard maakt voor een referendumsysteem. In dit artikel leg ik uit waarom dit zo enorm belangrijk voor ons allemaal is.
Nederland? Vooruitstrevend, flexibel en innovatief met een geschiedenis vol bijdragen aan de wereld. We zijn tolerant, kijken over grenzen heen en gebruiken ons boerenverstand. Nederlanders beseffen heel goed dat ons land een geweldig land is om samen in te wonen, te werken en te leven. Echter, veel Nederlanders maken zich zorgen over werk en inkomen en de toekomst. Bovendien zijn er teveel Nederlanders die te weinig kansen krijgen, en die ongewild aan de zijlijn staan. Het lukt de overheid niet dit op te lossen. Tegelijkertijd interesseert het een groot deel van de bevolking totaal niet wat er in Den Haag besloten wordt. Dan komt er een moment waarbij mensen klem komen te zitten en dat is het moment dat boeren met trekkers van zich laten horen, dat gele hesjes wegen blokkeren.
Die situatie moet doorbroken worden want die politieke desinteresse en het gebrek aan bemoeienis is vrijwel synoniem aan:
“Het volk krijgt wat het verdient”.
Table of Contents
COVID-19: De overheid faalt keihard
Er gaan dingen echt fout in ons land. De COVID-19-crisis is een treurige illustratie hiervan. Dit geldt voor veel westerse landen maar dat is geen excuus. Daar waar Aziatische landen in een minder makkelijke positie waren, bleken ze immers in staat om het aantal doden te beperken. Ze waren wel voorbereid en waren razendsnel met daden na woorden. Veel doden hadden dan ook in Nederland voorkomen kunnen worden als het geheel van bevolking en overheid beter had gefunctioneerd.
Kijk eens goed naar de grafiek. Dit is toch ronduit absurd en onacceptabel? Zeker als je weet dat het te voorkomen was!
Ik vind het een walgelijke ervaring te voelen dat al die onnodige doden weggemoffeld worden onder een lawine van discussies over mondkapjes, ziekenhuisbedden, de kapper en goedkope marketingkreten als “anderhalvemetereconomie” en “intelligente lock-down”. Het zou iedereen op zijn minst verdrietig en teleurgesteld moeten maken. Ik weiger te geloven dat er in ons land zo weinig empathie is dat al die doden gauw vergeten worden en we weer vrolijk verder gaan en dus…
Er moet echt iets veranderen in ons land en dat is de aanleiding tot deze oproep. Ja, dit is een wat lange tekst maar ik vraag je toch om het helemaal te lezen omdat het zo belangrijk is en omdat het je aan het denken zet. Laten we wat chargeren om een en ander te verduidelijken:
Komt een overheid bij de dokter
Nederland anno 2020: De burger is murw, op wat boeren en gele hesjes na, met het water tot de lippen. Met de beste bedoelingen kleuren een aantal partijen naar eigen inzicht in wat goed is voor de burger. Wat ons nu nog bindt zijn slechts stroopwafels en molens. Het vertrouwen in de politiek is beneden nul gedaald.
Nederland pal na 1945: De “schouders eronder”, aanpakken, saamhorigheid en solidariteit, “geen gelul maar doen!”
75 jaar vaataanslibbing: De overheid is een apparaat geworden met zware obesitas die niet eens meer zijn bed uit kan komen om slagvaardig actie te nemen in tijden van crisis. Die overheid laat de burger zich te barsten werken om haar vreetzucht te bevredigen, waarbij zelfs werkende mensen onder de armoedegrens terecht komen.
De overheid moet op dieet en naar de sportschool…
Heb je dat beeld van die overheid goed op je netvlies? Dat is namelijk het verschil tussen ons land en Japan, Zuid-Korea en Singapore. Nederland is niet in staat geweest testen en persoonlijke beschermingsmiddelen te regelen, zelf te produceren en tijdig te anticiperen op wat er op ons afkwam.
En er komt nog veel meer op ons af, zoals de volgende pandemie en een dikke recessie.
Echter, het goede nieuws is dat we daar samen wat aan kunnen veranderen. Het is van belang nu al met de toekomst bezig te zijn en de overheid op dieet te zetten en een abonnement op de sportschool te geven. Die beeldspraak kan vertaald worden naar de overheid, de samenleving, weer 100% bij de les krijgen en houden. “Lean and mean” dus.
…en het medicijn is democratie
Een simpele vertaling komt neer op het volgende: We moeten weer betrokken worden, zowel letterlijk en figuurlijk. Onze gemeenschappelijke belangen dienen op een efficiënte manier veilig gesteld te worden. Politici moeten beter naar ons gaan luisteren.
Dat lukt alleen als de afstand tussen ons en de politiek zeer klein is. Er bestaat een krachtig medicijn om dit voor elkaar te krijgen: Democratie met referenda naar Zwitsers model. Dat maakt ons betrokken en het maakt politici betrokken. Het vraagt om wat meer uitleg.
Democratie in twee smaken
Nederland is een democratie. Ons land is óns land. De voltallige bevolking is soeverein wat wil zeggen dat de voltallige bevolking de hoogste macht in ons land is. Dat is niet een mening. Dat is een feit. Ons land is dus niet van politici en ook niet van een elitaire bovenlaag of de arbeidersklasse. Wij, de voltallige bevolking, dragen politici op om onze wensen zo goed mogelijk om te zetten in oplossingen.
Er is geen discussie mogelijk over onze wensen, de wil van het volk. Die wil is altijd bindend en is bij uitstek met een referendum goed zichtbaar te maken. Een discussie over hoe die wil vertaald wordt naar een oplossing komt dan eigenlijk neer op een mening over verschillende interpretaties:
- Politici die zo direct mogelijk de bindende wens vertalen naar een oplossing.
- Politici die met een kiezersmandaat op zak die bindende wens vrij interpreteren zoals “Wat is het best voor het volk” en “Wat wil de partij”.
Van de tweede smaak zijn veel burgers ziek
Het is voorspelbaar dat wij, de kiezers die hun wensen delegeren, voorkeur hebben voor politici die zo direct mogelijk die bindende wensen vertalen naar oplossingen, de eerste groep dus.
Diezelfde kiezers worden echter verleid met een partijprogramma en stemmen vaak op politici uit de tweede groep, die voor vrije interpretatie kiezen. En daarmee zijn we weer terug bij af, bij het probleem van de afstand tussen burger en politiek. De gevolgen van die afstand zijn uiterst schadelijk voor onze samenleving en jezelf. Enkele voorbeelden:
- De politici die altijd gaan voor “er moet meer geld naar X” waarbij jij nog harder moet bloeden, in plaats van “X moet efficiënter gaan opereren”. Daar hoort het volgende punt ook bij:
- De overheid die nooit in eigen vlees snijdt omdat makkelijke belastingverhoging minder pijnlijk is – voor de overheid, niet voor jou en mij.
- De politici die net iets te gevoelig zijn voor de krokodillentranen van misleidende lobbyisten, en dat “belangenafweging” noemen terwijl onze wens soms zelfs compleet genegeerd wordt – als onze wens al zijn bestemming zou bereiken.
- Het decennia lang complexer maken van een overheid die uiteindelijk niet meer voor- en achteruit kan. COVID-19 bewijst dit en veroorzaakt onnodig duizenden doden in Nederland.
- In een democratie niet handelen overeenkomend met de bindende wens van het volk kan gezien worden in gradaties van arrogant tot verraad. Een sprekend voorbeeld hiervan is het niet eerbiedigen van het “raadgevend referendum” [sic] aangaande de “Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne”.
- De stikstofwetgeving illustreert uitzonderlijk goed dat wat zogenaamd het best is haaks staat op wat het voltallige volk wil.
- En om maar even door te gaan, wat de bindende wens van het voltallige volk is:
- Minder mensen onder de armoedegrens.
- Meer kansen en beter onderwijs.
- Het kunnen opheffen van voedselbanken.
- Het beperken van geldverslinding van de overheid.
- Een efficiënte en slagvaardige overheid.
- Een overheid die niet zichzelf maar de soevereiniteit van de voltallige bevolking dient.
De impasse doorbreken…
We zitten als kiezer dus in zekere zin klem – we hebben volledig recht op democratie maar krijgen het niet. Dat patroon moet doorbroken worden en 17 maart 2021 is de uitgelezen kans om dat te doen.
Je zult het vast met mij eens zijn, het herstel van de economie, een efficiënte overheid en onszelf wapenen tegen de volgende pandemie zijn de hoofdzaken die ons de komende jaren bezig moeten houden, met twee benen op de grond. De rest is bijzaak. En je zult het vast ook met mijn voorspelling eens zijn dat dat de komende jaren, met pappen en nathouden, niet gaat gebeuren.
Er is maar één goede manier om dat te doorbreken: Zowel de bevolking als de politiek dienen naadloos te opereren middels referenda. Over alle partijen heen, in een onvoorwaardelijke vorm.
…en stoppen met flauwekul
Dat betekent referenda invoeren zonder de zotte uitzonderingen zoals nu geformuleerd door de Staatscommissie Parlementair Stelsel, want:
- Democratie is democratie.
- Democratie betekent erkenning van de soevereiniteit van het voltallige volk.
- En dat betekent dat wij, de hoogste macht van het land, altijd de overheid direct kunnen dicteren wat te doen.
- Een referendum is dus per definitie altijd “bindend” en kan dus helemaal niet “raadgevend” zijn, dat is misleiding of niet begrijpen wat democratie is.
Het burgerinitiatief
Het Zwitserse systeem is beproefd en kan vrijwel één op één overgenomen worden. Dit systeem kent het burgerinitiatief waarbij de bevolking ook wetten kan voorstellen. De regering kan dan met een tegenvoorstel komen. Uiteindelijk stemt de bevolking middels een referendum voor of tegen de voorstellen. Dat is het meest krachtige democratische gereedschap. Het is een van de beste middelen is om de huidige politieke cultuur te doorbreken en de afstand van ons tot de politiek zo klein mogelijk te maken.
We verdienen het niet alleen, we zijn het aan elkaar verplicht om eruit te halen wat er in zit, problemen efficiënt op te lossen en te werken aan een land waar jij en ik gelukkige mensen zijn met vertrouwen in de toekomst, met kansen voor iedereen.
De oproep
Daarom vraag ik je, met de meest oprechte klem, het volgende te doen:
Stem 17 maart 2021 uitsluitend op een partij die zich hard maakt voor een echt referendumsysteem.
